Trasa przebiegała polnymi i leśnymi dróżkami, nie omijając przy tym podbiegów, czyli coś, co dziki górskie lubią najbardziej:)

Końcówka trasy to już chodnik z kostki brukowej. I tam właśnie musiałem odpalić tryb TURBO, ponieważ bliżej niezidentyfikowany wyrostek z młodszej kategorii, którego minąłem jeszcze w lesie, niebezpiecznie się zbliżał, na co wskazywało coraz głośniejsze sapanie za moimi plecami. To był impuls, żeby przyśpieszyć i zostawić to sapanie w tyle. Mijam ostatni zakręt, zostało ok. 100 metrów do upragnionej mety, aż tu nagle sapiący jegomość próbuje mnie znów wyprzedzać, sapiąc już na pełnym gazie. Tego było za wiele. Wydałem polecenie: „Komputer, uruchom tryb NITRO”. W tym momencie mojemu oponentowi pozostało jedynie oglądać napis na tyle mojej koszulki, oddalający się z szybkością Sokoła Millenium podczas skoku w nadświetlną. Wysiłek się opłacił, bo nie dość, że utrzymałem 3. pozycję w mojej kategorii, to jeszcze byłem pierwszym konsumentem pysznego makowca i ciepłej herbatki z cytryną. To tak jakbym był jedynym klientem w hipermarkecie w czasie przedświątecznej gorączki zakupowej. Bez kolejek. Pełne półki. Czad komando!